Τη δημιουργία ενός εργαστηρίου φυσικής καλλιέργειας πρότεινε ο Γιάννης Μακριδάκης στο Δήμο Χίου με σκοπό τη σταδιακή απεξάρτηση από τη σύγχρονη καταναλωτική πραγματικότητα
Το εργαστήρι προτείνεται να οργανωθεί ως εβδομαδιαίο, κάθε Σάββατο πρωί 8-11 και απόγευμα 3-5 για τους μήνες με χειμερινή ώρα, δηλαδή από Νοέμβριο μέχρι τέλος Μάρτη και με το ωράριο να διαμορφώνεται ανάλογα με το φως της μέρας και τις συνθήκες θερμοκρασίας κατά τους ανοιξιάτικους και καλοκαιρινούς μήνες.
Το σκεπτικό
Η ιστορική περίοδος που διανύουμε ως ανθρωπότητα έχει ως βασικό χαρακτηριστικό της τον καταναλωτισμό και τον άνθρωπο-καταναλωτή, ο οποίος έχει αποκοπεί από το φυσικό του περίβλημα και διαβιεί έγκλειστος στο χρηματοοικονομικό σύστημα, εντός αφύσικου, τεχνητού περιβάλλοντος, μακριά από τον πραγματικό πλούτο των φυσικών πόρων, μακριά και από τις συνέπειες που έχουν στο οικοσύστημα, άρα στον εαυτό του, οι μικρές και μεγάλες καθημερινές του δραστηριότητες.
Αποτέλεσμα αυτού το τρόπου ζωής είναι να διαβιεί παραπλανημένος πλέον όσον αφορά στην έννοια του πλούτου, να θεωρεί ως “οικοσύστημα” και ως “Όλον” το χρηματοοικονομικό σύστημα και, τέλος, να θεωρεί πια ως “φυσικό πόρο” και ως κινητήριο μοχλό της ύπαρξής του το χρήμα.
Έτσι, η καθημερινή ζωή και δράση του παραπλανημένου μη φυσικού πια ανθρώπου – καταναλωτή έχει ως βασικούς άξονες
α) τη συνεχή κατανάλωση, έως απομύζηση, δίχως αναπλήρωση ούτε στο ελάχιστο, των φυσικών πόρων του πλανήτη,
β) τη συνεχή παραγωγή ρύπων και απορριμμάτων που ρυπαίνουν και μολύνουν το Οικοσύστημα
Αυτοί οι δύο άξονες έχουν επιφέρει μέχρι σήμερα μη αναστρέψιμες πλέον βλάβες στο οικοσύστημα και συνεχίζουν να προξενούν ολοένα περισσότερες, με πιο κύριες τον αφανισμό πολλών έμβιων ειδών και τον περιορισμό της βιοποικιλότητας, δηλαδή τη φτωχοποίηση του πλανήτη, την καταστροφή τοπίων, ατμόσφαιρας, υπεδάφους, θαλασσών, βυθού, την ερημοποίηση της γης, αλλά και τη συσσώρευση απορριμμάτων και ρύπων λόγω υπέρβασης της δυνατότητας απορρόφησής τους από το οικοσύστημα.
Σημειωτέον ότι το έτος 2015 η μέρα υπέρβασης της γης, δηλαδή η μέρα κατά την οποία η ανθρωπότητα εξάντλησε όλους τους φυσικούς πόρους που είχε παράξει το οικοσύστημα για το έτος αυτό, ήταν η 13η Αυγούστου και κάθε χρόνο η μέρα αυτή, σύμφωνα με το διεθνές ινστιτούτο υπολογισμού της, μεταφέρεται ολοένα και πιο νωρίς.
Εκτός όμως από τις συνέπειες στο οικοσύστημα, η καθημερινή διαβίωση του ανθρώπου – καταναλωτή έχει άμεσες συνέπειες στον εαυτό του:
α) τη μετατροπή της διατροφής του σε εκτροφή λόγω της αντικατάστασης των φυσικών τροφών από επεξεργασμένα και συσκευασμένα τρόφιμα, τα περισσότερα των οποίων υβριδιακά, χημικά ή και μεταλλαγμένα, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για την υγεία του, σωματική, πνευματική και ψυχική.
β) την πλήρη εξάρτησή του από την χημική βιομηχανία είτε πρόκειται για τη διατροφή του είτε για την υγεία του, και τη μετατροπή του οργανισμού του και της υπόστασής του σε εξάρτημα που συντηρείται και καταναλώνει “για να δουλεύει το σύστημα” με ό,τι σημαίνει αυτό για την ποιότητα της ζωής του.
Είναι φανερό ότι ο άνθρωπος καταναλωτής δεν μπορεί να έχει πολύ μέλλον επί του πλανήτη αν συνεχίσει την ίδια πορεία ζωής, με τους ίδιους ρυθμούς και την ίδια φιλοσοφία, αφού το οικοσύστημα δεν είναι άπειρο και η απομύζησή του ραγδαία.
Είναι επίσης φανερό, και σε αυτή τη συγκυρία που ζούμε το νιώθουμε ολοένα περισσότεροι, ότι ο άνθρωπος παρ’ όλη την ανάπτυξη, την επιστημοσύνη, την τεχνολογία και τον πολιτισμό που έχει αναπτύξει και κατακτήσει, είναι πιο δυστυχής, πιο ασθενής, πιο δέσμιος των επιλογών του και πιο πιεσμένος στην καθημερινή ζωή του από κάθε άλλη ιστορική του περίοδο. Δεν είναι πλέον ελεύθερος ο άνθρωπος, όπως τα πλάσματα της φύσης.
Προφανώς λοιπόν η ανθρωπότητα επιβάλλεται να αλλάξει κάπως πορεία για ξεφύγει από την ύβρη της και από τον κακό της εαυτό. Η ανθρωπότητα όμως δεν είναι κάτι τεράστιο, κάτι αφηρημένο, κάτι έξω από εμάς. Η ανθρωπότητα είμαστε εμείς, είναι ο καθένας από εμάς και η ευθύνη είναι δική μας. Είναι δική μου και δική σου η ευθύνη να αλλάξουμε πορεία, να μεταβούμε σε μιαν άλλη φιλοσοφία και ένα άλλο σύστημα που θα σέβεται τη ζωή, να χρησιμοποιούμε με φειδώ τους φυσικούς πόρους και με συναίσθηση ότι αποτελούν αγαθά κοινοκτημοσύνης όλων των πλασμάτων, να παράγουμε με τρόπο φυσικό και να αναπληρώνουμε ένα ποσοστό από τους πόρους που χρειαζόμαστε, να βιώνουμε τη μόνη ανάπτυξη που υφίσταται, η οποία είναι η αργή φυσική ανάπτυξη, να μην παράγουμε πλέον απορρίμματα, ρύπους και προϊόντα βίας.
Η πρόταση
Ο Δήμος Χίου να διαθέσει ένα αγρόκτημα ιδιοκτησίας του, πέριξ της πόλης, εντός του οποίου θα φροντίσω προσωπικά και δίχως χρηματική αμοιβή να οργανώσω σε βάθος χρόνου και με όσους δημότες ενδιαφέρονται να συμμετέχουν αλλά και με σχολεία ή ομάδες πολιτών, συλλόγους κ.α. ένα πρακτικό εργαστήρι επί των αξόνων της φυσικής καλλιέργειας, της φυσικής διατροφής και της φυσικής ζωής, με παράλληλο θεωρητικό εργαστήρι φιλοσοφίας επί της μετακαταναλωτικής προσέγγισης της ζωής και της κοινωνίας.
Με στόχο τη συνειδητοποίηση
α) της φυσικής μας υπόστασης,
β) της ευθύνης μας για την προσωπική μας υγεία και ζωή
γ) της θέσης και του ρόλου μας ανάμεσα στα άλλα φυσικά πλάσματα και τους φυσικούς πόρους,
αλλά και
δ) την παραγωγή τροφής με τη δημιουργία δημοτικών λαχανόκηπων και μπαξέδων
ε) τη μείωση των απορριμμάτων,
στ) την προσωπική του καθενός σταδιακή απεξάρτηση από τη σύγχρονη καταναλωτική πραγματικότητα, τον επαναπροσανατολισμό του στο οικοσύστημα, στον πραγματικό πλούτο, στην πραγματική ζωή, την επανάστηση του αξιακού μας συστήματος και την αλλαγή του κοινωνικού και πολιτικού τοπίου γύρω μας.
Για την υλοποίηση αυτού του προγράμματος απαιτούνται, εκτός από το υδρευόμενο αγρόκτημα που πρέπει να βρίσκεται κοντά στην πόλη, κάποια απλά αγροτικά εργαλεία τα οποία θα πρέπει να προμηθευτεί ο δήμος για να υπάρχουν εκεί (θα φέρνουν και οι συμμετέχοντες τα δικά τους), ένας υποτυπώδης στεγασμένος χώρος για τη φύλαξη των εργαλείων και για τις συγκεντρώσεις και συζητήσεις μας, μια μικρή ηλεκτρική μπετονιέρα για την παρασκευή σβόλων σποράς και ένα μικρό χρηματικό ποσό ετησίως για αναλώσιμα και έξοδα μετακίνησης.
