γράφει ο Γιώργος Χατζελένης
Το 1972 είχε αποφασιστεί από την γαλλική κυβέρνηση η κατασκευή ενός αεροδρομίου στα περίχωρα της πόλης Νάντης. Κανείς τότε δε περίμενε πως με την απόφαση αυτή θα ξεκινούσε μία περίοδος αγώνων, καταλήψεων, διαδηλώσεων, συγκρούσεων αλλά κι εμπρησμών στα εργοτάξια των κατασκευαστικών που θα διαρκούσε πενήντα χρόνια!
Εδώ και πέντε δεκαετίες, στην ευρύτερη περιοχή της Νάντης συγκεντρώθηκαν κι ένωσαν τις δυνάμεις τους ντόπιοι αγρότες, χωρικοί, αστοί, φυσιολάτρες, συνδικαλιστές, πρόσφυγες, καταληψίες και διεθνείς ριζοσπάστες. Για τους κυβερνητικούς αξιωματικούς, η περιοχή αυτή χαρακτηρίστηκε ως «χαμένη από την δημοκρατία» αλλά από τους καταληψίες ονομάστηκε La ZAD (Zone À Défendre) “προστατευόμενη ζώνη”.
Το γαλλικό κράτος προσπάθησε πολλές φορές να εκκενώσει την περιοχή με τελευταία την «Επιχείρηση Καίσαρας» που σημειώθηκε το 2012 ενώ η πιο πρόσφατη κυβερνητική απειλή ακούστηκε το φθινόπωρο του 2016 από τον πρωθυπουργό Valls, ο οποίος έδωσε «Rendez Vous» τον Οκτώβριο για την εκδίωξη όλων όσων ζουν, εργάζονται, χτίζουν και καλλιεργούν στη ZAD.
Δεν ήταν μόνο η κατάληψη που ενοχλούσε το κράτος και τις εταιρίες. Ήταν η ιδέα που ξεπήδησε μέσα απ’ αυτήν την κινητοποίηση. Όλα αυτά τα χρόνια γεννήθηκε κι εδραιώθηκε ένα αυτόνομο κίνημα όπου ντόπιοι και καταληψίες οργανώθηκαν κι εφάρμοσαν ριζοσπαστικές ιδέες στην αξιοποίηση και καλλιέργεια της απαλλοτριωμέnης γης.
Με πείσμα και πάθος ο αγώνας ολοκληρώθηκε το μεσημέρι της Τετάρτης 17 Ιανουαρίου 2018 με τη γαλλική κυβέρνηση να δηλώνει πως εγκαταλείπει την κατασκευή αεροδρομίου στην Notre-Dame-des-Landes (βρίσκοντας ως εναλλακτική λύση την επέκταση του ήδη υπάρχοντος αεροδρομίου της Νάντης και τον εκσυγχρονισμό του αεροδρομίου της Ρενς). Οι δηλώσεις που ακολούθησαν από διάφορα πολιτικά πρόσωπα ήταν πολυποίκιλες κι αντιφατικές αλλά σε όλες υπάρχει η παραδοχή της νίκης των κατοίκων της περιοχής. Το μόνο που απαιτεί πλέον η γαλλική κυβέρνηση είναι η απομάκρυνση των καταληψιών μέχρι την άνοιξη.
Η συγκεκριμένη ιστορική νίκη αποκτά μεγάλη αξία και στέλνει ένα ελπιδοφόρο μήνυμα προς όλες τις γωνιές του κόσμου που δοκιμάζονται και καταστρέφονται από τις πολυεθνικές. Η υποχώρηση της γαλλικής κυβέρνησης απέδειξε πως τελικά κερδίζονται οι αγώνες αρκεί να υπάρχει επιμονή, όραμα και φαντασία.
Μακάρι οι ζητωκραυγές της Νάντης να ακουστούν κάποια στιγμή και στις Σκουριές Χαλκιδικής αλλά και στα νησιά του Αιγαίου που κινδυνεύουν από τα «αιολικά πάρκα».
