γράφει ο Τέλης Τύμπας
Στην Ελλάδα παρατηρείται ακόμη ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά αντίθεσης στα μεταλλαγμένα, ενδεχομένως της τάξης του ενενήντα τοις εκατό. Αυτό σχετίζεται, μεταξύ άλλων, με το ότι η αγροτική γη δεν έχει (συγκριτικά) συγκεντρωθεί από το μεγάλο κεφάλαιο. Τα μεταλλαγμένα δεν είναι μόνο απρόβλεπτα ως προς τις επιπτώσεις στην υγεία και το περιβάλλον. Ευνοούν και προϋποθέτουν τη συγκέντρωση της αγροτικής γης σε λίγα χέρια, την απώλεια δηλαδή της ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής αγροτικών (και κτηνοτροφικών) προϊόντων από τους πολλούς. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει υποστήριξη στα μεταλλαγμένα και επειδή δεν έχει περάσει η συγκέντρωση της γης από το μεγάλο κεφάλαιο. Γι αυτό και ο αγώνας ενάντια στην υφαρπαγή γης είναι, ταυτόχρονα, και αγώνας ενάντια στα μεταλλαγμένα. Και αντίστροφα.
Η προώθηση των μεταλλαγμένων θα ακυρώσει στη χώρα μας την προοπτική μαζικής ανάπτυξης της βιολογικής γεωργίας και κτηνοτροφίας από ένα πυκνό δίκτυο μικρών παραγωγών, και μαζί την προοπτική ενός τουρισμού που θα αποφέρει πραγματικά κέρδη επειδή θα βασίζεται στην κατανάλωση ποιοτικών τοπικών προϊόντων. Απ’ όσο γνωρίζω, την εβδομάδα που πέρασε δεν έγινε στη Χίο κάποια συζήτηση για τα μεταλλαγμένα, με αφορμή το ότι η 23 Μαΐου ήταν μια ημέρα αφιερωμένη στην παγκόσμια κινητοποίηση ενάντια στην πολυεθνική που πρωτοστατεί στην προώθηση των μεταλλαγμένων (Monsanto). Θα γίνει όμως την εβδομάδα που έρχεται, στις 28 Μαΐου, μια συζήτηση για τους μηχανισμούς με τους οποίους υφαρπάζεται η γη και τη χωροταξία που θα μπορούσε να αντιπαρατεθεί σε αυτούς (6-9 το απόγευμα, στο Ομήρειο, με καλεσμένο από την Χιακή Συμπολιτεία τον Κωστή Χατζημιχάλη, ομότιμο καθηγητή του Τμήματος Γεωγραφίας του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου). Μια συζήτηση δηλαδή, εκ των πραγμάτων, και κριτικής τοποθέτησης στην προώθηση των μεταλλαγμένων.
