του Μιχάλη Βαρλά
Οι επερχόμενες δημοτικές εκλογές αποτελούν μια κρίσιμη πολιτική καμπή για την τοπική αυτοδιοίκηση για τρεις βασικούς λόγους.
- Είναι ουσιαστικά οι πρώτες εκλογές με ορατά τα αποτελέσματα του Καλλικράτη και ως προς τη λειτουργία του νόμου και ως προς τη λειτουργία των δημοτικών αρχόντων στα πλαίσια του.
- Αποτελούν τις πρώτες εκλογές και ουσιαστικά τις μόνες σχετικά ελεύθερες μετά την επιβολή των μνημονίων και τις σαρωτικές αλλαγές που επέφεραν για τους πολίτες αλλά και για τη λειτουργία των θεσμών σε κάθε επίπεδο και κυρίως στο επίπεδο που αφορά στην τοπική -ας την πούμε- αυτοδιοίκηση.
- Είναι πιθανόν οι τελευταίες εκλογές με το γνωστό σύστημα και οι πρώτες που ταυτίζονται με τις Ευρωεκλογές και άρα δημιουργούν μια “μονοπαραταξιακή” διακυβέρνηση για πέντε χρόνια.
Όλα αυτά συντελούν ώστε οι επικείμενες εκλογές να έχουν αυξημένη σημασία αντικειμενικά αλλά και υποκειμενικά γιατί ενδεχομένως είναι η τελευταία ευκαιρία μιας παλιάς φουρνιάς αυτοδιοικητικών αλλά και η αποφασιστική ευκαιρία για το ξέπλυμα νέων στελεχών των κομμάτων που ευθύνονται για την κρίσιμη κατάσταση της χώρας, του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Θα μπορούσε κανείς να προσθέσει, ότι είναι οι πρώτες εκλογές που απειλούμαστε με την εκλογή εκφρασμένα αντιδημοκρατικών παρατάξεων που στηρίζονται ή εκπροσωπούν τη Χρυσή Αυγή και είναι επίσης κρίσιμες εκλογές για την ουσιαστική λειτουργία της δημοκρατίας.
Για μια έξοδο από τον φαύλο κύκλο της συγκυρίας χρειάζεται μια διπλή προσπάθεια που στην πρώτη ματιά φαίνεται εσωτερικά αντιφατική: από τη μια να συσπειρωθούν σε νέα σχήματα εκείνες οι ομάδες και τα ικανά στελέχη που μπορούν να προσφέρουν στην τοπική τους κοινωνία περισσότερο από ότι περιμένουν να ωφεληθούν από την κατάληψη κάποιων αξιωμάτων. Από την άλλη, να αποκτήσουν πολύ σύντομα βασικές και ξεκάθαρες πολιτικές και κοινωνικές συμφωνίες σε θέματα ζωτικά για την επιβίωση της τοπικής αυτοδιοίκησης αλλά και των κοινωνιών των ίδιων.
Βασικές πολιτικές διαμάχες συστήνονται γύρω από τα ζητήματα
- της μεγαλύτερης ή της μικρότερης αυτονομίας των δήμων
- της λογικής της “ανάπτυξης” με τεράστια έργα ή των παρεμβάσεων μικρής και μεσαίας κλίμακας
- της προστασίας και της ορθολογικής διαχείρισης του περιβάλλοντος απέναντι σε μια λεηλατική παρέμβαση
- της ισόρροπης αντιγραφειοκρατικής λειτουργίας με ευκολίες πρόσβασης σε όλους τους πολίτες απέναντι στην εξουσιαστική πελατειακή λογική σε τοπικό ή προσωπικό επίπεδο
- της ανατροπής των συνεπειών του Καλλικράτη, ιδιαίτερα στη συγκεντρωτική λογική και στην κυριαρχία των κέντρων των Καλλικρατικών δήμων επάνω στην περιφέρεια και κυρίως όταν πόλεις συνυπάρχουν με αγροτικές περιοχές, μικρά νησιά ή χωριά με παραδοσιακές λειτουργίες.
Πέρα από τη συνεπή και σταθερή φωνή της ΛΑΣ που όμως δεν ανοίγεται επαρκώς σε πλατειά κοινωνικά ακροατήρια, η μέχρι τώρα ανοικτή και συλλογική δουλειά των στελεχών της Χιακής Συμπολιτείας και το πρόσωπο της Ερμιόνης Φρεζούλη δημιουργούν έναν πόλο ελπίδας για μια σταθερή εκπροσώπηση ανανεωτικών αντιλήψεων και ιδεών για την τοπική αυτοδιοίκηση, αντίθετες με προσωπικές στρατηγικές, εκβιασμούς, και ανταγωνισμών για προσωποπαγείας θέσεις στους οργανισμούς του Δήμου.
Η Χιακή Συμπολιτεία αποτελεί μια κίνηση που μπορεί να οδηγήσει σε μια νέα φάση τον Δήμο με καθαρές πολιτικά και κοινωνικά θέσεις και δυνατότητα διαχρονικής παρουσίας και δημοκρατικής λειτουργίας.
Είναι λάθος να επικεντρώνουμε την κριτική μας στα ηθικά ζητήματα της διακυβέρνησης Λαμπρινούδη και να αναζητούμε έναν νέο σωτήρα. Η διαφωνία μας δεν είναι προσωπική και δεν αφορά στο αστυνομικό δελτίο. Είναι αντίθεση σε πρακτικές και πολιτικές που έχουν φέρει τη Χίο πίσω και υπονομεύουν το αύριο όλων μας.
Δεσμεύτηκα να στηρίξω αυτή την προσπάθεια από αγάπη για τη Χίο κα τους ανθρώπους της και ελπίζω να ναι περισσότεροι οι συμπολίτες που θα επιλέξουν την ενεργή συμμετοχή στα κοινά από την παθητική αδράνεια ή την αδιέξοδη κραυγαλέα διαμαρτυρία.
Συζήτηση2 Σχόλια
κοιτάτε πιος μιλά το τσιράκι Eμφιετσόγλου!!
Είσαι το αστείος
Εφραίμογλου