Ομιλία του Γιώργου Χαλάτση, προέδρου του Συλλόγου «Φίλοι Μονοπατιών Χίου» την Τετάρτη 14 Μαρτίου στις 19:30 στο Ομήρειο
Ένα Ιαπωνικό γνωμικό λέει πως κάθε άνθρωπος είναι ένα τοπίο, καμωμένο από όλα τα τοπία που έχει δει στη ζωή του. Αν ισχύει αυτό, τότε, ένας περιπατητής έχει την πλέον προνομιακή θέαση του κόσμου, γιατί τα οπτικά βιώματα καθορίζουν την εσωτερική του «μορφολογία». Κάποτε τα μονοπάτια -αρχαία ελληνικά, βυζαντινά, οθωμανικά- ήταν το νευραλγικό δίκτυο επικοινωνίας και εμπορίου. Ώσπου με την εξέλιξη της τεχνολογίας αφέθηκαν στο έλεος της λήθης. Για πάντα; Ευτυχώς, όχι.
Ο Σερραίος Γιώργος Χαλάτσης ξέρει τη Χίο όπως την παλάμη του. Βουνά, λαγκάδια, παραλίες, δάση, κορυφές και γκρεμούς, τα έχει περπατήσει όλα, ανακαλύπτοντας παλιές στράτες που διατρέχουν το σώμα του νησιού όπως οι φλέβες το ανθρώπινο κορμί. Μέσα από βιωματική αφήγηση και την πολυετή ενασχόληση του με τις πεζοπορικές διαδρομές του νησιού μας δίνει αφορμές γνωριμίας με την «άγνωστη» ύπαιθρο της Χίου και τους ανθρώπους των χωριών σε μια χρονική αναδρομή των τελευταίων 15 χρόνων έως σήμερα.
Η ομιλία του Γιώργου Χαλάτση, που θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 14 Μαρτίου στις 19:30 στην αίθουσα συνεδρίων του Ομηρείου, εντάσσεται στην ενότητα «Ομηρείου Έργα» που τον μήνα Μάρτιο έχει θεματική «Ο τόπος μου».