Σύνορα η αγάπη δεν γνωρίζει…

του Μιχάλη Μπάκα

«Σύνορα η αγάπη δεν γνωρίζει» τραγουδούσε ο Κώστας Χατζής και η Μαρινέλλα, στο χαρακτηριστικό τραγούδι της δεκαετίας του ’70. Αλλά εμείς οι κάτοικοι των νησιών του ανατολικού Αιγαίου γνωρίζουμε ότι εκτός από την αγάπη σύνορα δεν γνωρίζουν αφενός μένα τα περιβαλλοντικά προβλήματα αφετέρου δε η στενοκεφαλιά των κυβερνήσεων και από τις δυο πλευρές του Αιγαίου. Με αφορμή τις πρόσφατες δηλώσεις του Μ. Γιλμάζ για αντίποινα των μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας με πυρκαγιές στα ελληνικά νησιά τη δεκαετία του ’90 οι Πράσινοι της Ελλάδας και της Τουρκίας προχώρησαν σε μια κοινή δήλωση επισημαίνοντας ότι «καταδικάζουμε με τον πιο έντονο τρόπο την καταστροφή της φύσης ως εργαλείο εξωτερικής πολιτικής και κρατικών συμφερόντων». Πρόκειται για μια υποψία που όλα αυτά τα χρόνια συζητιόταν στα νησιά μας, όπως θυμάμαι από την πρώτη μου επαφή ως εθελοντής σε κατάσβεση πυρκαγιάς στις αρχές της δεκαετίας του ’90, όπου η επίσκεψη στη Μυτιλήνη του πρώην προέδρου της Κύπρου Γ. Βασιλείου, είχε συνδυαστεί με πυρκαγιά στο δάσος. Ίσως τελικά μόνο οι Τούρκοι είχαν καταλάβει αυτό που λέμε χρόνια ότι ο πραγματικός πλούτος της χώρας μας είναι το φυσικό μας περιβάλλον. Η κοινή δήλωση των Ελλήνων και Τούρκων Πράσινων πέρα από το συμβολική της θέση αποκτά ιδιαίτερο πολιτικό χαρακτήρα για τη θέση μας στα ελληνοτουρκικά προβλήματα.

Πολλοί από αυτούς που χύνουν κροκοδείλια δάκρυα τις τελευταίες ημέρες για τις πυρκαγιές στα ελληνικά δάση είναι αυτοί που όταν βλέπουν φωτιές στις απέναντι ακτές του Αιγαίου, είναι οι πρώτοι που χαίρονται. Είναι αυτοί που με παρεμβάσεις τους στο ελληνικό κοινοβούλιο έχουν αποδείξει πολλά χρόνια τώρα ότι εξυπηρετούν συμφέροντα οικοπεδοφάγων και επίδοξων «βιαστών» της ελληνικής φύσης. Η νομιμοποίηση αυθαιρέτων σε περιοχές Νατούρα ήταν ένα παράδειγμα που καταγγείλαμε τον περασμένο Σεπτέμβριο ενώ τις τελευταίες ώρες της κυβέρνησης Παπανδρέου και με διακομματική συμφωνία ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ, εσπευσμένα ψηφίστηκε το Νοέμβριο, σειρά τροπολογιών που εξυπηρετούν συμφέροντα εργολάβων, καταπατητών και όσων θέλουν να εκμεταλλευτούν δασικές εκτάσεις για τουριστική ή άλλη αξιοποίηση.

Γιατί τα περιβαλλοντικά προβλήματα και στις δυο πλευρές του Αιγαίου δεν έχουν σύνορα. Γιατί η κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου στις τουρκικές ακτές φέρνει μια βόμβα στα νησιά μας καθώς η ραδιενέργεια από ένα πυρηνικό σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, σε περίπτωση διαρροής θα καταστρέψει τη ζωή των ανθρώπων αλλά και κάθε ζωντανού πλάσματος σε όλη την ανατολική Μεσόγειο την περιοχή. Η Ελλάδα έχει κάθε όφελος να αναλάβει πολιτική πρωτοβουλία σε διεθνές επίπεδο για την αποτροπή εγκατάστασης οποιουδήποτε νέου πυρηνικού σταθμού στην ευρύτερη περιοχή μας και τη δημιουργία Ζώνης Ειρήνης στη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή χωρίς πυρηνικά και όπλα μαζικής καταστροφής και προς αυτή την κατεύθυνση έχουν αναπτύξει πρωτοβουλία συνεργασίας Πράσινοι της Ελλάδας, της Τουρκίας και της Κύπρου. Γιατί εάν έχουμε ένα ναυάγιο του μεγέθους του Prestige στο Αιγαίο (τάνκερ ελληνικών συμφερόντων που βυθίστηκε στα ανοικτά της Ισπανίας και Γαλλίας το 2002) με 77,000 τόνους αργού πετρελαίου στη θάλασσα, πέρα από την τεράστια οικολογική καταστροφή, η ζημιά για την τουριστική και αλιευτική δραστηριότητα και για τις 2 μεριές του Αιγαίου θα είναι ανυπολόγιστη.

Σε μια εποχή οικολογικής κρίσης που οι περιβαλλοντικές απειλές δε γνωρίζουν σύνορα, είναι επιτακτική ανάγκη για χώρες που μοιράζονται τα ίδια σύνορα, να μοιράζονται επίσης κοινές προσπάθειες για την προστασία των φυσικών πόρων και του περιβάλλοντος. Η Τουρκία και η Ελλάδα πρέπει να συνεργαστούν στο σχεδιασμό και την υλοποίηση επαρκών πολιτικών περιβαλλοντικής προστασίας.

Σε κάθε περίπτωση τα σχέδια παρακρατικών εμπρησμών δεν μπορούν να αποτελούν άλλοθι για τη διαχρονική αποτυχία των κυβερνήσεών μας να προστατέψουν τον εθνικό αυτό πλούτο και να εξασφαλίσουν εγγυήσεις για την αποκατάσταση της καμένης δασικής γης. Όπως σημείωναν και σε σχετική τους δήλωση οι εκπρόσωποι των Οικολόγων Πράσινων «αν ήταν όντως «πράκτορες του εχθρού» αυτοί που έβαζαν φωτιές πριν 15 χρόνια, τότε τι είναι αυτοί που σήμερα προσπαθούν να επωφεληθούν εις βάρος των καμένων εκτάσεων» και με τις καθημερινές τους πρακτικές επιβουλεύονται την περιβαλλοντική προστασία των νησιών μας; Ας αναλάβουμε λοιπόν τις ευθύνες μας σε κάθε επίπεδο και ας προχωρήσουμε στην περιβαλλοντική προστασία της χώρας μας ως εθνική ανάγκη αλλά και υποχρέωση μας στις γενιές που έρχονται. Γιατί όπως είχε γράψει και ο εθνικός μας ποιητής Δ. Σολωμός «το έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθινό».