γράφει ο Δήμος Αβδελιώδης
Ο Χρίστος Μπελλές, ονειρεύτηκε, σχεδίασε, και πραγματοποίησε πρωτόγνωρο έργο στη Βιβλιοθήκη της Χίου, που δεν μπορεί κανείς να το παραβλέψει, ούτε να το θεωρήσει αυτονόητο, γιατί ποτέ άλλοτε μέχρι τώρα η Βιβλιοθήκη Κοραή δεν απέκτησε τέτοιο ποικίλο και πολλαπλώς γόνιμο, εξωστρεφή χαρακτήρα, ανοίγοντας πνευματικούς ορίζοντες στα νιάτα της Χίου, απέναντι στην αδράνεια και την παθητικότητα, που γεννά κάθε είδους ασθένεια ή εγκληματικότητα.
Επίσης εκτιμώντας, πρακτικά επίσης, το μέγεθος του θησαυρού των χειρογράφων και των μοναδικών πρωτότυπων που κινδύνευε η ασφαλής φύλαξή τους, το έθεσε σαν προτεραιότητα, συνεχίζοντας και προωθώντας το έργο των προκατόχων του, προφυλάσσοντας την Βιβλιοθήκη Κοραή από τον πιο ύπουλο εχθρό: την αποσιώπηση, είτε από αμέλεια είτε από άγνοια, και την αποδοχή, σε κάποιο μέλλοντα χρόνο, μιας καταστροφής που θα οφειλόταν στη φθορά του χρόνου και όχι στην ανθρώπινη βούληση.
Παρ’ όλο που δεν είναι δυστυχώς κανόνας ακόμα στην πατρίδα μας η αξιοκρατία, συμβαίνει να καταλαμβάνουν ηγετικές θέσεις στους θεσμούς του δημοσίου συμφέροντος, άτομα με ευαισθησίες, καλλιέργεια αλλά και ήθος. όμως είναι αναμφισβήτητο πως μόνο λίγοι απ’ αυτούς διαθέτουν και την πνοή αυτή, που λέμε και ταλέντο, να μπορούν απρόβλεπτα και απλά να μας πηγαίνουν με μεγάλους βηματισμούς ή και άλματα πιο κοντά σ’ έναν πολιτισμό πρακτικό της καθημερινής μας ζωής, που τον έχουμε στερηθεί αιώνες τώρα οι έλληνες.
Η έλλειψη μιας τέτοιας συνέχειας και η ανακοπή μιας αποδεδειγμένα αναγεννητικής λειτουργίας της Βιβλιοθήκης Κοραή, χωρίς ικανή και τεκμηριωμένη δημόσια κατάθεση ή ήρεμη συζήτηση, δεν θα είναι αδικία και τιμωρία για τον Μπελλέ, αλλά για μας τους ίδιους, όλους ανεξαιρέτως.