Οι άνθρωποι δεν τελειώνουν

γράφει και φωτογραφίζει ο Σταμάτης Μενής

Οι εποχές φεύγουν δεν τελειώνουν, έτσι κι οι άνθρωποι…
Οι άνθρωποι πολεμάνε για να ζήσουν και μετά πολεμάνε άλλο τόσο για να πεθάνουν.

Είμαι λαθραίος , είμαι πρόσφυγας, γίνομαι μετανάστης, γίνομαι εργάτης… και είμαι ο ίδιος.
Είμαι πρόσφυγας και για να το παραδεχτείς, πρέπει να ‘χεις κάποιες προδιαγραφές ζωής και θανάτου… και αρκετό κουράγιο.

Δεν έχω δει ποτέ θάλασσα, ξέρω όμως να βλέπω ουρανό.

Ο πόλεμος θρέφει τον κόσμο…

Πατρίδα δεν έχει ο άνεμος και μένα πατρίδα είναι ότι με πονά.
Είμαι άνθρωπος από τόσο μακριά, χωρίς απόσταση.

Οι εποχές φεύγουν δεν τελειώνουν, είμαι πρόσφυγας και οι άνθρωποι φεύγουν, δεν τελειώνουν.