Η Κόκκινη

γράφει και φωτογραφίζει ο Σταμάτης Μενής

Ήταν η μικρή κόκκινη. Σε ένα ταξίδι της, σε ένα κοίλο του δρόμου, συνάντησε τα δόντια μόνο του λύκου. Ο υπόλοιπος έλειπε σε μια τουρνέ υποκουλτούρας. Δεν χάρηκε καθόλου για την έλειψη. Παραταύτα είδε όλο τον κόσμο να έρχεται καταπάνω της. Ένιωσε μια ανεπάρκεια χρόνου και αποφάσισε να μετατρέψει τη δυστυχία σε ευτυχία. Και αφού ως γνωστό θεός δεν υπάρχει ή έστω έχει εγκαταλείψει τον εαυτό του, άρχισε να σκοτώνει σύννεφα τις ηλιόλουστες μέρες, παρόλο που δεν αγαπούσε τον ήλιο. Ένα σύννεφο που δεν πέθανε από θάνατο, βαφτηκε κόκκινο και την πήρε μαζί του. Έτσι από ψηλά, έμαθε να νιώθει αυτό που δεν είναι και να δίνει στους άλλους αυτό που έχει χάσει.

Στην Α