γράφει ο Σιδερής Τσούρος
Η επέκταση του συμφώνου συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια ήταν το ελάχιστο βήμα που μπορούσε να κάνει η Ελλάδα σε επίπεδο ισότητας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κάθε συλλογιστική με στοιχειώδες νομικό υπόβαθρο οδηγούσε στην ταχύτατη τακτοποίηση αυτής της διάκρισης.
Ο νόμος αν και με ελλείψεις, ειδικά σε ό,τι αφορά φορολογικά θέματα, αποτελεί σταθμό για το ελληνικό κράτος αφού επίσημα και με την αιτιολογική έκθεση αναγνωρίζει το προϋπάρχον καθεστώς ανισότητας και διακρίσεων εις βάρος των ομόφυλων ζευγαριών. Μονόδρομος θα είναι και η μελλοντική επέκταση του πολιτικού γάμου στα ζευγάρια αυτά, αφού η αναγνώριση ίσων δικαιωμάτων αυτομάτως βάζει στο μεγάλο κάδρο την αδυναμία των ομόφυλων ζευγαριών να έχουν πρόσβαση σε ένα πολιτικό δικαίωμα, όπως ο γάμος και πλέον χωρίς καμία νομική αιτιολόγηση. Παρόλα αυτά και η νέα Κυβέρνηση ακολούθησε την πεπατημένη, δηλαδή τη μετάθεση του θέματος για το μέλλον και ας έρχονται και νέα πρόστιμα εκατομμυρίων από τα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια.
Και ενώ όλα αυτά συμβαίνουν στην Ελλάδα, σε άλλες χώρες, πιο ώριμες κοινωνικά, η συζήτηση στα νομικά φόρουμ γύρω από το ποιοι δύνανται να συνάψουν σύμφωνα συμβίωσης, ουσιαστικά έχει μόλις ξεκινήσει:
- Γιατί το σύμφωνο συμβίωσης προϋποθέτει τη θεμελίωση της συμβίωσης στη σεξουαλική σχέση του ζευγαριού; Ενδεχομένως άνθρωποι ειδικά τρίτης ηλικίας διαφορετικού ή του ίδιου φίλου να επιθυμούν να μοιραστούν τη συμβίωσή τους, χωρίς να θέλουν να εμπλέξουν τη σεξουαλική επαφή. Λόγου χάρη γερόντισσες και γέροντες άτεκνοι που αποφασίζουν να συμβιώσουν στα τελευταία χρόνια της ζωής τους. Οι άνθρωποι αυτοί μοιράζονται τη ζωή τους και θέλουν να έχουν διευκολύνσεις φορολογικής και ασφαλιστικής φύσης.
- Ποιος μπορεί να ορίσει πόσα άτομα μπορούν να συμβιώνουν; Και ποιος θα απαγορέψει σε 3 ή περισσότερα άτομα να αυτοπροσδιορίζονται ως σχέση συμβίωσης; Οι στερεοτυπικές απόψεις που εκ προοιμίου αναγνωρίζουν ως σχέση τη δυάδα, αμφισβητούνται από τις πολυσυντροφικές σχέσεις ατόμων διαφορετικού ή ίδιου φύλου που συνεχώς αυξάνονται.
Γνωρίζω ότι τα ανωτέρω κάποιους ξενίζουν ή θεωρούνται υπερβολή, όμως σύντομα θα απασχολήσουν την κοινωνία, τα κινήματα, αλλά και τη νομοθεσία.
