γράφει ο Γιώργος Κάκαρης
Κάθε Άνοιξη στη Νότια Χίο συντελείται ένα περιβαλλοντικό έγκλημα, αλλά δεν το λέμε.
Τα χωράφια με τα μαστιχόδεντρα (και όχι μόνο) ψεκάζονται για να «ψοφήσει» ότι χόρτο έχει βγει επί γης, αλλά δεν το λέμε.
Τα αγριόχορτα ξεραίνονται, τα ζωύφια πεθαίνουν, αλλά δεν το λέμε γιατί -άλλωστε- δεν μας νοιάζει.
Οι ορχιδέες και οι λαλάδες εξαφανίζονται, αλλά παρόλο που μας νοιάζει, δεν το λέμε γιατί στηρίζουμε τους μαστιχοπαραγωγούς στην κοπιαστική δουλειά τους.
Τα μαστίχια πριν παραδοθούν στην Ένωση, πλένονται με απορρυπαντικά για να «ασπρίσουν», να ανέβουν κατηγορία και να πιάσουν καλύτερη τιμή, αλλά ούτε και αυτό το λέμε.
Κάθε Άνοιξη στη Νότια Χίο συντελείται ένα περιβαλλοντικό έγκλημα, αλλά δεν το λέμε. Το κρατάμε μεταξύ μας.
ΥΓ Στην πρόσφατη εκδήλωση με αφορμή την εγγραφή της παραδοσιακής μαστιχοκαλλιέργειας στον Κατάλογο της Άυλης Κληρονομιάς της Ουνέσκο, οι ομιλητές μίλησαν για αειφορία, για τις προοπτικές βιώσιμης ανάπτυξης της Χίου βάσει της μαστίχας, αλλά κουβέντα για την ταμπακιέρα και τους κινδύνους που εγκυμονεί για την υγεία και το περιβάλλον. Κουβέντα για την υπονόμευση της ίδιας της μαστίχας, που κατά τ’άλλα είναι ΠΟΠ. Από το κοινό μονάχα ο Καλλιμασιώτης Δημήτρης Μελαχροινούδης έθιξε το ζήτημα, αλλά τα ΜΜΕ προτίμησαν να αγνοήσουν την παρέμβασή του. Ίσως για να μην χαλάσει το πανηγυρικό κλίμα. Ίσως επειδή αυτό το θέμα απλά δεν το λέμε. Το κρατάμε μεταξύ μας.
Συζήτηση1 σχόλιο
Υπάρχουν μαστιχοπαραγωγοί που τα λένε – και τα λέμε και τα λέμε. Τα λέμε και στην Ένωση χωρίς αποτέλεσμα. Τα λέμε στους συμπαραγωγούς μας (π.χ. οτι είναι κακό για την υγεία μας), στους συγχωριανούς μας (π.χ. οτι είναι κακό για το περιβάλλον μας και οτι εξαφανήσουν φυτά και ζωάκια) και κάποιοι άνθρωποι που μέχρι πέρυσι η πρόπερσι ψεκάζανε έχουν σταματήσει. Οπότε μας νοιάζει (δυστυχώς όχι ακόμα όλους), υπάρχει διάλογος, υπάρχει θέληση αλλά αργεί η αλλαγή.
Το θέμα είναι οτι όσο η Ένωση δεν λέει αυστηρή ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ για το ψέκασμα όπως το έκανε για τα απορρυπαντικά και να μην δεχόταν τα μαστίχια απο ψεκασμένο χωράφι ή θα αγόρασε το βιολογικό μαστίχι με πιο υψηλή τιμή (δλδ. ένα ισχυρότερο κίνητρο για τον παραγωγό να μην ψεκάζει), τόσο δεν θα αλλάξουν τα πράγματα γρήγορα αλλά μόνο βήμα με βήμα.
Η στρατηγική της να πληρώσει μόνο 8,- το κιλό για μαστίχι που η χημική ανάλυση αποδείχνει οτι έχει πλυθεί με απορρυπαντικό η χλωρίνι ήδη έχει αλλάξει τον τρόπο πως πολλοί πλύνανε τα μαστίχια. Μακάρι να γίνει το ίδιο με το ψέκασμα. Θα είχαμε πολύ σύντομα καλό αποτέλεσμα!