Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που δημοσιεύθηκε την Παρασκευή 10/1 ανατρέπει οριστικά τα έως σήμερα σχέδια για την εκτροπή του Αχελώου. Δικαιώνει έτσι ένα συνεπή και υπομονετικό οικολογικό αγώνα 20 και πλέον ετών, για να σωθεί ο μεγάλος ποταμός από ένα παράλογο και κακοσχεδιασμένο έργο και η χώρα από τη σπατάλη άγνωστων μέχρι σήμερα δισεκατομμυρίων ευρώ.
Πρόκειται για μια δικαστική απόφαση ιστορικής σημασίας, που σφραγίζει με τρόπο καθοριστικό την προστασία του περιβάλλοντος τόσο στη χώρα μας όσο και στην Ευρώπη, αναδεικνύοντας το ουσιαστικό περιεχόμενο που πρέπει να έχει η αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης στις μέρες μας.
Η απόφαση 26/2014 της Ολομέλειας κάνει δεκτούς όλους τους λόγους που είχαν προβάλει οι οργανώσεις και οι φορείς που αντιτίθενται στην εκτροπή:
- Παραβίαση του αρθ. 24 του Συντάγματος για την προστασία του περιβάλλοντος
- Παραβίαση της κοινοτικής οδηγίας 2000/60/ΕΚ για τα ύδατα
- Παραβίαση της οδηγίας 85/337/ΕΟΚ για την εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων
- Παραβίαση της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ για τους οικοτόπους και τα είδη
- Παραβίαση της Σύμβασης της Γρανάδας για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς.
Με δεδομένες όλες αυτές τις παραβιάσεις, το δικαστήριο έκρινε ότι ο μέχρι σήμερα σχεδιασμός του έργου αντιβαίνει στην αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης.
Η κρίση του ανώτατου δικαστηρίου θέτει πλέον σοβαρά ζητήματα νομιμότητας και για τις αποφάσεις που ετοιμάζονται για νέο «πράσινο φως» στα έργα εκτροπής, δηλαδή τα υπό έγκριση σχέδια διαχείρισης υδάτων Δυτικής Στερεάς Ελλάδας και Θεσσαλίας, τουλάχιστον για τις σχετικές με το έργο προβλέψεις.
Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, WWF Ελλάς, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης και Δίκτυο Μεσόγειος SOS αισθάνονται δικαιωμένες για τον 20ετή τους αγώνα. Καλωσορίζουν επίσης την απόφαση ως σταθμό για την προστασία του περιβάλλοντος στην Ελλάδα και ως αφετηρία για οικολογικά και κοινωνικά βιώσιμες γεωργικές πολιτικές και πρακτικές.
Η επόμενη μέρα γεννά αισιοδοξία για την αποτροπή ενός τεράστιου οικολογικού εγκλήματος και για το περιβαλλοντικό δίκαιο, αλλά και την επιτακτική ανάγκη για στροφή προς ένα πρότυπο ανάπτυξης που είναι οικολογικά, κοινωνικά και οικονομικά βιώσιμο. Ανοίγει επίσης το κεφάλαιο της αποκατάστασης της περιοχής, που έχει υποστεί τεράστιες ζημιές από τις μέχρι σήμερα εργασίες, ζήτημα το οποίο θα πρέπει να εξεταστεί από τα αντίστοιχα διαχειριστικά σχέδια υδάτων. Προκαλεί όμως και ερωτήματα και αγανάκτηση για την τεράστια οικονομική ζημιά που έχει υποστεί η χώρα από τα έργα που έχουν εκτελεστεί μέχρι σήμερα.
Συζήτηση3 Σχόλια
Aνάσταση!
Αξίζουν συγχαρητήρια σε όλους όσους βοήθησαν για να φθάσουμε σε αυτήν την κατάληξη και βέβαια πολλά ευχαριστίες σε όσους κάλυψαν τα έξοδα της πολυετής δικαστικής μάχης.
Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν θεοποιήσει τον Αχελώο, λόγω της ζωής που προσφέρει στα εδάφη απ’ όπου περνά. Σύμφωνα με το μύθο ο Ηρακλής τον νίκησε στην πάλη, σπάζοντας ένα κέρατο του που αλληγορικά συμβολίζει τον περιορισμό των πλημμυρών του. Εμείς οι επίγονοι, το νικημένο θεό τον εξευτελήσαμε: τεράστια φράγματα για ηλεκτροπαραγωγή περιορίζουν τη ροή του και το νερό που έφτανε στη θάλασσα θελήσαμε να το στείλουμε στη Θεσσαλία για να ξοδεύεται αλόγιστα με τα «κανόνια νερού» , θεωρώντας άσκοπη τη φυσική ροή του ποταμού, το σημαντικό οικολογικά δέλτα του, με φαραωνικά έργα με ημερομηνία λήξης που αλλοίωσαν το τοπίο και σπατάλη χρημάτων που θα μπορούσαν να είχαν δοθεί για την αναμόρφωση της Θεσσαλικής παραγωγής, ώστε να αρκούν τα τοπικά υδάτινα αποθέματα. Μακάρι η εκτροπή του Αχελώου να μπει οριστικά στο «χρονοντούλαπο της ιστορίας». Τι γίνεται όμως με το τραυματισμένο από τα έργα περιβάλλον της περιοχής;