του Μιχάλη Μπάκα
Το άρθρο 3 των αρχών δεοντολογίας της ΕΣΗΕΑ αναφέρει ότι «Η ισηγορία και η πολυφωνία, οξυγόνο της δημοκρατίας, αναιρούνται σε συνθήκες κρατικού μονοπωλιακού ελέγχου των Μ.Μ.Ε. και υπονομεύονται με τη συγκέντρωση της ιδιοκτησίας τους σε γιγαντιαίες κερδοσκοπικές επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν την κοινή γνώμη σαν καταναλωτή και προσπαθούν να χειραγωγήσουν το φρόνημα, τις συνήθειες και την εν γένει συμπεριφορά της».
Για να λέμε και τα καλά και να μην κλαιγόμαστε συνεχώς ευτυχώς στην Ελλάδα δεν έχουμε τέτοια φαινόμενα και όλα τα ΜΜΕ δρουν επιτέλους ελεύθερα. Ενα μεγάλο μπράβο στον Αντώνη τον Σαμαρά που οδήγησε τη χώρα στην απελευθέρωση των ΜΜΕ πέρα από εργολάβους και συμφέροντα…
Ο Αντώνης ο Σαμαράς με το κλείσιμο της ΕΡΤ και προσφέροντας στη Digea το μονοπώλιο του ψηφιακού σήματος έφερε τη δημοκρατία στη χώρα σε τέτοια «επίπεδα» ώστε πλέον από τις 25 Ιανουαρίου όλα τα κανάλια (του κρατικού συμπεριλαμβανομένου) δεν ακολουθούν την παλιά τακτική του λιβανίσματος της κυβέρνησης και των υπουργών της, αλλά κάθε βράδυ, σε αγαστή συμφωνία, κατακεραυνώνουν την κυβέρνηση, ασκώντας το λειτούργημα της δημοσιογραφίας. Τι άλλη απόδειξη ελευθεροτυπίας χρειαζόμαστε;
Δεν υπάρχει πια ευνοϊκή αντιμετώπιση της κυβέρνησης από τα ΜΜΕ και οι δημοσιογράφοι κάνουν ελεύθερα τη δουλειά τους. Και όταν απαιτείται (πάντα μέχρι τώρα) θα πάρουν θέση απέναντι στη κυβέρνηση και τις πολιτικές της.
Ας μιλήσουμε και λίγο σοβαρά τώρα…
Από την εποχή των μεγαλοεκδοτών, που ανεβοκατέβαζαν κυβερνήσεις στην Ελλάδα, φτάσαμε στην κυριαρχία των μεγαλοεπιχειρηματιών στα ΜΜΕ της δεκαετίας του ‘90. Όποιος ήθελε να λαμβάνει κρατικές δουλειές, όποιος ήθελε να ελέγχει την εξουσία και να είναι ήσυχος στις επιχειρηματικές του δραστηριότητες, άνοιγε μια εφημερίδα ή ακόμα καλύτερα ένα κανάλι. Με αυτό τον τρόπο οι επιχειρηματίες ελέγχουν το πολιτικό σύστημα και παρόλο που τα ΜΜΕ είναι μόνιμα ζημιογόνα, παραμένουν σε λειτουργία καθώς οι ιδιοκτήτες τους ξέρουν ότι τα έσοδα τους από τις άλλες δραστηριότητες είναι πολλαπλά μεγαλύτερα.
Η νέα κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να τηρήσει την υπόσχεση της και να τερματίσει αυτό το φαύλο κύκλο εξάρτησης πολιτικής και ΜΜΕ. Παράλληλα η λειτουργία της νέας ΕΡΤ να μην ακολουθήσει το παράδειγμα του παρελθόντος με τις φαύλες διοικήσεις και τον απόλυτα κομματικό έλεγχο, αλλά να τολμήσει στην στήριξη μιας ανεξάρτητης δημόσιας ραδιοτηλεόρασης απαλλαγμένη από τον κυβερνητικό έλεγχο. Το στοίχημα είναι μεγάλο και οι απαιτήσεις μας επίσης.
