Το Μάτι μετά

γράφει η Φρόσω Χατόγλου

Το πράσινο λιγόστεψε στο Μάτι.
Το τοπίο άλλαξε. Στους δρόμους των παιδικών σου χρόνων περπατάς και χάνεσαι.
Πρόβαλλαν σπίτια που πριν δεν φαίνονταν. Κι άλλα που γνώριζες καλά, πήραν απόκοσμη μορφή, αλλούτερη.
(Πού είναι του Μήτσου το περιβόλι με τις φυστικιές;)

Δάση από μαύρα σκελετωμένα δέντρα δίνουν εικόνες ταρκοφσκικού τοπίου.
Είναι κι εκείνοι οι λόφοι με τους σωριασμένους κορμούς.
Κι η μυρωδιά που δε λέει να φύγει, σαν τη μνήμη.
Στη στροφή της Τρίτωνος κοντοστέκεσαι, μα συνεχίζεις. Πάνω από δυο μήνες και στο σπίτι αποφεύγεις να πας.
Το μαύρο περίσσεψε στο Μάτι.

Όμως

Τώρα πια φαίνεται η θάλασσα από τη Μαραθώνος!
Κι είναι κι αυτά τα κυκλάμινα που μετά τη βροχή πλημμύρισαν το μαύρο χώμα.