Το πεταμένο αρκουδάκι

το πεταμένο αρκουδάκι

Κάποτε ζούσε στη Χίο ένα παιδί που είχε πολλά παιχνίδια. Μια μέρα η μαμά του τού αγόρασε ένα καινούργιο αρκουδάκι και το παιδί πέταξε στα σκουπίδια το παλιό.

Το καημένο το αρκουδάκι ένιωθε απαίσια μέσα στον βρώμικο και σκοτεινό κάδο. Από εκεί το έβγαλε μια γάτα που έψαχνε για φαγητό κι έπειτα το άρπαξε ένας σκύλος που, αφού έπαιξε μαζί του, το παράτησε σε μια παραλία.

Το αρκουδάκι ήταν τόσο στενοχωρημένο. Θυμόταν πόσο είχε χαρεί το παιδί όταν το είχαν αγοράσει, τότε που ήταν καινούργιο, στο κουτί. Τώρα… ήταν ένα σκουπίδι πεταμένο.

Ένας γλάρος που πετούσε από ψηλά το πέρασε για ψάρι και το άρπαξε με το ράμφος του. Όταν κατάλαβε ότι δεν τρώγεται το άφησε να πέσει μέσα στη θάλασσα.

Το αρκουδάκι βούλιαζε σιγά σιγά, πνιγόταν… όταν ξαφνικά ένα μεγάλο ψάρι άνοιξε το τεράστιο στόμα του και το κατάπιε.

Κάποιοι Τούρκοι ψαράδες από την απέναντι πόλη του Τσεσμέ ψάρεψαν το μεγάλο ψάρι και του άνοιξαν την κοιλιά. Όταν είδαν μέσα το αρκουδάκι παραξενεύτηκαν και το πέταξαν στην παραλία.

Σε λίγο ήρθαν εκεί πολλοί πρόσφυγες από τη Συρία που έμπαιναν σε μια βάρκα για να περάσουν στη Χίο. Ανάμεσά τους ήταν και ένα παιδάκι. Το σπίτι του είχε καταστραφεί στον πόλεμο, δεν είχε μείνει τίποτε. Μόλις είδε το αρκουδάκι στην παραλία χάρηκε πάρα πολύ και το πήρε μαζί του στη βάρκα.

Το ταξίδι ήταν πολύ δύσκολο. Έπιασε τρικυμία και η βάρκα έπλεε σαν καρυδότσουφλο στα κύματα. Ήταν νύχτα και έκανε κρύο. Το προσφυγάκι έσφιγγε το αρκουδάκι στην αγκαλιά του κι έπαιρνε δύναμη και κουράγιο. Σύντομα η βάρκα γέμισε νερά και τελικά βούλιαξε.

Ευτυχώς όμως, ήταν πολύ κοντά στην παραλία και όλοι βγήκαν κολυμπώντας.

Έτσι, το αρκουδάκι ξαναγύρισε στην ίδια παραλία όπου πριν λίγες μέρες το είχαν πετάξει σαν σκουπίδι. Μόνο που αυτή τη φορά είχε έναν καινούργιο φίλο, που το αγαπούσε.

Το προσφυγάκι πέρασε πολλές περιπέτειες και δυσκολίες, όμως ποτέ δεν εγκατέλειψε τον καλό του φίλο. Το κράτησε κοντά του μέχρι να μεγαλώσει.

Και τότε, το έδωσε στα παιδιά του.