Αυτή φαίνεται πως θέλουν να γίνει η “απορία” και ο φόβος του κόσμου ξανά στην Ευρώπη και όλον τον πλανήτη. Ο ναζισμός και ο φασισμός ξεθάβονται -γιατί τους ξαναχρειάστηκαν- από τον βαθύτερο και σκοτεινότερο λάκκο που μοιάζαν για πάντα θαμμένοι! Κι ο εφιάλτης ξαναξυπνά!
Σε μία ιστορική και από τις μεγαλύτερες δομικές κρίσεις του, ο καπιταλισμός επαναφέρει τα ζόμπι του φασισμού και του ναζισμού. Ο νεοφιλελευθερισμός βγάζει πλήρως τον φερετζέ του και ξεδιπλώνει ξεκάθαρα την ολοκληρωτική και αντεργατική ατζέντα του. Ανταγωνίζονται ποιος θα φανεί πιο χρήσιμος στο κεφάλαιο και άρα ποιος θα επιβιώσει. Πάντα τα φασιστικά, ναζιστικά και χουντικά ή δικτατορικά καθεστώτα στην Ευρώπη, την Ελλάδα και τον κόσμο πριμοδοτήθηκαν, χρηματοδοτήθηκαν και έλαβαν εξουσία, όταν φάνηκαν στο σύστημα πιο ικανά στο να μειώσουν τα δικαιώματα των εργαζομένων και να διασφαλίσουν ακόμα μεγαλύτερη εκμετάλλευση τους για να ξεπεράσει τις κρίσεις του το κεφάλαιο και να αντλήσει μεγαλύτερο κέρδος. Άλλωστε το παιχνίδι έτσι παίζεται σύμφωνα με τους όρους τους και όποτε μπορεί και σε συνθήκες αστικής “δημοκρατίας”.
Και κάπως για αυτό λοιπόν, χοντρά – χοντρά, η “καλή ΕΕ των λαών” (εδώ γελάμε), μετατράπηκε στο μοχθηρό τέρας που διασφαλίζει φτώχεια, απολύσεις κι ανεργία για τους αδύναμους, κέρδη και πλούτη για τους μεγάλους. Ταυτόχρονα καταστροφή της εγχώριας παραγωγής και διασφάλιση καταμερισμένης παραγωγής ανά χώρα, τέτοια που να διασφαλίζει εισαγωγές-εξαγωγές και κίνηση του χρήματος κατάλληλη, για να εξυπηρετηθούν τα μεγάλα συμφέροντα και σαφώς να μη μπορούν οι πιο αδύναμες χώρες να σταθούν “μόνες” τους σε περίπτωση που τους περάσει καμία αστεία ιδέα από το “μυαλό” τους, πως θα καθορίζουν οι ίδιες τη μοίρα τους, με βάση τις ανάγκες των λαών τους, μακριά και έξω από “προστάτες”! Έτσι λοιπόν, η ΕΕ φτάνει πλέον σήμερα, ανοιχτά και απροκάλυπτα, να στηρίζει τις δολοφονίες και να “τροφοδοτεί” τους αιμοδιψείς ΝΑΖΙ στην Ουκρανία, να ξαναζωντανεύει τις ιδέες, τις πρακτικές και τα κόμματα του φασισμού και του ναζισμού στην Ευρώπη. Η ΕΕ εκείνη, που με τις ΗΠΑ συνήθως παρέα, συμμετέχει και διεξάγει πολέμους για τα πετρέλαια και τα ιμπεριαλιστικά γεωπολιτικά της συμφέροντα, στο όνομα της διασφάλισης δήθεν της δημοκρατίας, με τις γνωστές “ειρηνευτικές και φιλοδημοκρατικές αποστολές” της. Η “πολιτισμένη” ΕΕ που στη συνέχεια τα θύματα αυτών, των και δικών της πολέμων, τα πνίγει καθημερινά με την Frontex στα σύνορα ή αν της ξεφύγουν αρχικά, τα φυλακίζει σε δεύτερη φάση σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και βασανιστηρίων τύπου Αμυγδαλέζας. Μέσα σε αυτή την ΕΕ των λαών, του ανθρωπισμού και της δημοκρατίας ανήκει και η Ελλάδα μας.
Η Ελλάδα των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-τραπεζιτών-εφοπλιστών, ενίοτε του ΛΑΟΣ και κάπου κάπου της ΔΗΜΑΡ, σαφώς της Χρυσής Αυγής και λοιπών συστημικών πιονιών και τραπουλόχαρτων του παιχνιδιού που λέγαμε παραπάνω. Η Ελλάδα των λαμπρών δημάρχων, περιφερειαρχών και συμβουλατόρων, που “ξεχνούσαν” ΠΑΝΤΑ τα κόμματά τους στις τοπικές εκλογές και κάναν έργα μεγάλα… Που στήριξαν και υποστηρίζουν ακόμα τον Καλλικράτη και τη δημιουργία τοπικού κράτους, αυξημένων αρμοδιοτήτων τυπικά, μηδενικής δυνατότητας πρακτικά. Του Καλλικράτη που μείωσε την ευθύνη του κράτους από τη χρηματοδότηση των δήμων, που αύξησε τα δημοτικά τέλη και άνοιξε όχι το παράθυρο, αλλά την πόρτα στις επιπλέον απολύσεις και τις μπίζνες με τους ιδιώτες. Κι ως γνωστόν οι ιδιώτες λειτουργούν με γνώμονα το κοινό καλό και τις κοινωνικές ανάγκες και καθόλου το κέρδος τους, πράγμα που αναμφίβολα σημαίνει καλύτερη ποιότητα υπηρεσιών, ακόμα πιο φθηνά! Σαφώς και θα ειρωνεύομαι! Το αυτονόητο στις μέρες μας γίνεται εξαίρεση και το παράλογο λογικό!
Η Ελλάδα που προεδρεύει της ΕΕ λοιπόν! Η χώρα που η δημοκρατία περισσεύει και οι διαδηλώσεις ενίοτε απαγορεύονται. Οι διαδηλωτές, ψεκάζονται για χρόνια με χημικά και καρκίνο σαν τις κατσαρίδες, χτυπιούνται και ξυλοφορτώνονται, συλλαμβάνονται και ενίοτε καταδικάζονται με ψευδείς-ανυπόστατες κατηγορίες, χειρότερα από ποινικούς εγκληματίες, με τιμωρούς τους φυσικά τα αστυνομικά και δικαστικά όργανα, που υπακούουν και υπηρετούν στην συντριπτική τους πλειοψηφία, τους πολιτικούς τους προϊσταμένους, τα λαμόγια των σκανδάλων, της ρεμούλας, των βιλών και των τεράστιων πισινών (ή πισίνων, ότι είναι σωστότερο συντακτικά και νοηματικά για τον καθένα), των στραβών υποβρυχίων, του τζόγου, των χαρισμένων χρεών των ΠΑΕ και των λαθραίων πετρελαίων, των διαπλεκόμενων ΜΜΕ και του καταλόγου χωρίς τέλος και πάτο.
Η πλειοψηφία του κόσμου νιώθει αδύναμη και δε μιλά, μόνο μαθαίνει να σωπαίνει, να υπομένει και να πεθαίνει! Η χώρα, για την ένδοξη ιστορία της οποίας νιώθει τόσο περήφανος μόνο στις εθνικές επετείους ο “συνετός” Έλληνας και σωπαίνει το υπόλοιπο διάστημα, μαραζώνει, χάνει τα νιάτα της και ένα υψηλά ειδικευμένο και επιστημονικά καταρτισμένο ανθρώπινο δυναμικό στο εξωτερικό. Η χώρα που ξεπουλιέται από αρχαιολογικούς χώρους, αεροδρόμια λιμάνια, μέχρι νησιά και παραλίες, που μετατρέπεται σε ειδική οικονομική ζώνη με φτηνά μεροκάματα για να έρθουν να μας… “επενδύσουν” οι ιδιώτες. Να πάρουμε ένα μεροκάματο κι ας είναι και 300 ευρώ βρε αδερφέ, να πούμε κι ευχαριστώ, γιατί αυτή είναι η ανάπτυξη. Η ανάπτυξη εκείνη που αυξάνει διαρκώς το χρέος, που έχουμε πληρώσει δυο και τρεις φορές κι ας μην ήταν ποτέ δικό μας, μιας και ποτέ δε φτάσαν λεφτά σε εμάς, παρά μόνο σε τραπεζίτες, λοιπά μεγάλα λαμόγια και τα τσιράκια τους. Το χρέος όχημά τους, που μας ματώνει, μας υποδουλώνει, μας πεινάει και μας σκοτώνει. Η ανάπτυξη που παίρνει τα σπίτια μας, μας κόβει μισθούς, συντάξεις, παιδεία, υγεία, μας σβήνει το φως, μας κόβει το ρεύμα, ιδιωτικοποιεί και το νερό που πίνουμε (βλ. ΕΥΑΘ), σε λίγο και τον αέρα που αναπνέουμε. Ανάπτυξη “φυσική”, που μειώνει συνεχώς το παραγόμενο Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν. Που γεμίζει τις τσέπες των φοροαπαλλαγμένων και φοροασυλευμένων εφοπ-ληστών, τραπεζιτών, βιομηχάνων και αδειάζει τις τσέπες εκείνων που εργάζονται και παράγουν. Που διώχνει έξω εκείνους που σπουδάσαν, γίναν επιστήμονες ή τους στέλνει να δουλεύουν με ολιγόμηνες συμβάσεις των 400 ευρώ. Που αυξάνει την ελευθερία στις απολύσεις, την απλήρωτη εργασία και την φουλ-ελεύθερη φυγή των μεγάλων επιχειρήσεων στο εξωτερικό χωρίς κανένα κόστος/κυρώσεις για αυτές, με πλήρη θεσμική διασφάλιση και άρθρα 99 για να κρυφτούν ισχυριζόμενες χρεοκωπία και αδυναμία αποζημίωσης/πληρωμής των σκλάβων. Η ανάπτυξη εκείνη που καταδικάζει τους νέους σήμερα, ούτε για αστείο να σκέφτονται με τις προοπτικές που υπάρχουν να κάνουν οικογένεια ή αν έχουν ήδη, να ζούν μέρα με τη μέρα με το φόβο τί θα απογίνουν.
Για όλους αυτούς τους κολασμένους, για όλους εμάς, άλλη προοπτική δεν υπάρχει. Ή θα αγωνιστούμε και θα νικήσουμε, θα στείλουμε στον αγύριστο και θα απαλλοτριώσουμε χωρίς καμιά αποζημίωση ότι ο βούρκος τους μας πήρε όλες αυτές τις δεκαετίες ή θα πεθαίνουμε κλαίγοντας το μαύρο μας ριζικό, εκείνο που μας επιβάλλουν οι από πάνω. Ή θα φέρουμε τα πάνω κάτω, θα αρνηθούμε και θα διαγράψουμε μονομερώς το χρέος, ερχόμενοι ταυτόχρονα σε ρήξη και αποδέσμευση από την ΕΕ, το ευρώ και το κεφάλαιο για να ανασυγκροτήσουμε την παραγωγή και την οικονομία με βάση τις ανάγκες μας και τις σημερινές δυνατότητες ή θα τσαμπουνάμε μεσοβέζικα φύκια και μεταξωτές κορδέλες, για διαπραγματεύσεις, ανεδαφικές “Ευρώπες” των λαών και παραμύθια, παρατείνοντας το μαρτύριο, τα αδιέξοδα και φέρνοντας πιο μαύρες κι επικίνδυνες μέρες για μας και τις επόμενες γενιές!
Οι εκλογές δεν αλλάζουν τον κόσμο. Οι αγώνες το κάνουν και οι ριζοσπαστικές κατευθύνσεις, προοπτικές που πατούν στις σημερινές δυνατότητες της επιστήμης και της τεχνολογίας! Αυτοί που μπορούν να χτίσουν τον κόσμο με τις γνώσεις τους και με τα χέρια τους, δεν χρειάζεται πια να πεινάνε, να παρακαλάνε για ένα κομμάτι ψωμί και να φεύγουν από τη χώρα τους για τόπους καλύτερης εκμετάλλευσής τους. Καθήκον έχουν και μπορούν συλλογικά να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, να παλέψουν για ανατροπή του σάπιου και χτίσιμο ενός καλύτερου κόσμου!
Καμία μάχη όμως δε θα τους χαριστεί! Πουθενά δε θα τους αφήσουμε σε χλωρό κλαρί να ξεσαλώνουν. Για αυτό και χωρίς αυταπάτες, χρειάζεται τόσο στις αυτοδιοικητικές/τοπικές εκλογές (δήμους και περιφέρειες) να στηρίξουμε τα αντικαπιταλιστικά σχήματα (όπως είναι η «Ανταρσία στο Αιγαίο») και πολύ περισσότερο ακόμα στις ευρωεκλογές την επαναστατική αριστερά και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Στηρίζοντας ακριβώς την παραπάνω λογική και αποτυπώνοντας και σε αυτές τις μάχες συσχετισμούς, τάσεις και ρεύματα για το ποιόν κόσμο θέλουμε και για τους αγώνες του αύριο. Να τους αποδείξουμε πως δε μασάμε κουτόχορτο και τρύπιες διαπραγματεύσεις ή διαχειρίσεις στα ψίχουλα από τα -από εμάς, τους λαούς της Ευρώπης και πάλι πληρωμένα- σάπια ΕΣΠΑ, αλλά τα ζητάμε όλα, γιατί η ζωή μας και το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας (αν τελικά αυτά υπάρξουν), μόνο σε εμάς μπορούν και πρέπει να ανήκουν!
Βλάσης Δημητριάδης
Μέλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και της «Ανταρσία στο Αιγαίο»
Συζήτηση1 σχόλιο
Poly kalo!