Welcome to Europe my friends, welcome to Greece…

του Μιχάλη Μπάκα

Κυριακή 29 Ιουνίου 2014, τελευταία Κυριακή του Ιουνίου και η μέρα είναι πολύ ζεστή στη Ρόδο. Στο νησί έχει αρχίσει η τουριστική περίοδος, τα πράγματα πάνε πολύ καλά φέτος, η Όλγα Κεφαλογιάννη θριαμβολογεί χαμογελώντας στις κάμερες, Ρώσοι, Ισραηλίτες, Ευρωπαίοι, έλληνες τουρίστες αλλά και Ροδίτες έχουν κατακλείσει τις παραλίες του νησιού. Η ώρα είναι στις 3 το μεσημέρι στην παραλία Κάλαθος, βόρεια της Λίνδου, η μουσική στο ιταλικό beach-bar παίζει δυνατά και η «γαλήνη» της παραλίας διαταράσσεται από την έλευση αστυνομίας, λιμενικού, και ενός ασθενοφόρου του ΕΚΑΒ. Ένα καραβάκι από αυτά που κάνουν τη διαδρομή Ρόδος-Λίνδος πλησιάζει την ακτή και οι παραθεριστές παραξενεύονται καθώς το πλοιάριο σταματά στην ακτή. Το πλοιάριο το συνοδεύει ένα σκάφος του λιμενικού και οι αστυνομικοί μπαίνουν σε αυτό, συλλαμβάνουν και βγάζουν με χειροπέδες στην ακτή 3 ανθρώπους. Οι λουόμενοι αρχικώς πιστεύουν ότι το πλοιάριο μεταφέρει τουρίστες και ότι έγινε κάποια φασαρία εν πλω από τους γνωστούς φασαριόζους τουρίστες και το λιμενικό έσπευσε να συλλάβει τους ταραξίες.

Η συνέχεια όμως είναι διαφορετική. Το σκάφος είναι γεμάτο μετανάστες, «λάθρο» θα τους χαρακτηρίσουν δημοσιεύματα του τύπου, απελπισμένοι μετανάστες από τη Σομαλία, τη Συρία και το Αφγανιστάν που αναζητούν κάποια καλύτερη τύχη στην «πολιτισμένη» Ευρώπη. Οι μετανάστες βρέθηκαν μεσοπέλαγα με ένα πλοιάριο, με αέρα 6-7 μποφόρ στο νότιο Αιγαίο, και για καλή τους τύχη ένα παναμέζικο εμπορικό τους διέσωσε. Στη συνέχεια αποφασίστηκε το ελληνικό πλοιάριο να τους μεταφέρει και να τους αποβιβάσει στην παραλία ώστε πιθανότατα η παρουσία τους να μην «αμαυρώσει» την εικόνα της κοσμοπολίτικης Ρόδου σε κάποια από τα λιμάνια της.

Οι μετανάστες αρχίζουν να αποβιβάζονται, 130 στον αριθμό, οικογένειες, μωρά λίγων μηνών, παππούδες που με δυσκολία περπατάνε, αλλά όλοι δείχνουν εμφανώς ικανοποιημένοι που επιτέλους μετά το μακρύ τους ταξίδι πατούν στη γη. Άλλωστε πολλοί από αυτούς βλέπουν για πρώτη φορά θάλασσα και δεν ξέρουν καν κολύμπι. Την ίδια μέρα 30 μετανάστες έχασαν τη ζωή τους στη θαλάσσια περιοχή νότια της Σικελίας, της Magna Grecia, της «Μεγάλης Ελλάδας», περιοχής που αποικίστηκε απο Έλληνες μετανάστες 2,700 χρόνια πριν. Με το που πατά το πόδι του στη γη, ένας παππούς ευχαριστεί τον αστυνόμο που τον «συλλαμβάνει». Οι μετανάστες ονειρεύονται άσυλο, ένα ευρωπαϊκό διαβατήριο και ελπίζουν το ταχύτερο δυνατό να βρεθούν σε μια βορειο-ευρωπαϊκή χώρα όπου τους περιμένουν κάποιοι συγγενείς τους. Δεν μπορούν να φανταστούν την ταλαιπωρία που θα περάσουν από εδώ και πέρα. Οι τουρίστες παρακολουθούν από απόσταση, κάποιοι έλληνες σχολιάζουν «χαριτολογώντας» ότι «ευτυχώς που δεν είναι εκεί η Χρυσή αυγή». Την ίδια ώρα ένας αστυνομικός βλέπει ένα νεαρό άντρα, ξυπόλυτο και εξαντλημένο, να μην μπορεί να περπατήσει στην καυτή άμμο και αμέσως τον παίρνει στην αγκαλιά του για να τον οδηγήσει στα λεωφορεία που τους περιμένουν στο δρόμο. Ευτυχώς αυτός ο αστυνομικός δεν υπάκουσε στις οδηγίες του αρχηγού της ΕΛΑΣ ότι «πρέπει να κάνουμε το βίο αβίωτο στους μετανάστες» και η εικόνα του να μεταφέρει στα χέρια τον νεαρό μετανάστη μας δίνει κάποια ελπίδα για αυτή τη χώρα.

Κατά τα άλλα όλοι εμείς οι τουρίστες, σύντομα γυρίσαμε στην καθημερινότητα μας, απολαμβάνοντας την υπέροχη παραλία και τις διακοπές μας. Τέτοιες εικόνες τείνουν να μας είναι πλέον συνηθισμένες και αισθανόμενοι αδύναμοι να κάνουμε κάτι για αυτούς τους ανθρώπους, το πιο εύκολο είναι να ξεχάσουμε το ταχύτερο δυνατό την εικόνα τους ώστε να μην έχουμε κανένα στίγμα που να διαταράσσει τις στιγμές ευδαιμονίας της πολιτισμένης Ευρώπης μας. Welcome to Europe my friends, welcome to Greece…